Pisałem już wcześniej, że wszelka wiedza bierze się z porównań. Nawet jeśli jest w tym stwierdzeniu trochę przesady, to niewiele. Porównując rzeczy czy zjawiska, obserwujemy lub analizujemy je w jakimś kontekście, a nie w oderwaniu od rzeczywistości. A z tym mamy do czynienia w przypadku „pandemii”. Wcześniej pandemia była w sytuacji, gdy liczba zachorowań na jakąś chorobę gwałtownie rosła w stosunku do normalnego jej stanu i do ogółu zachorowań. Jeśli na grypę „hiszpankę”, która wybuchła u schyłku I wojny światowej (1918-1920), zmarło więcej ludzi niż poległo w trakcie tej wojny, to można w tym wypadku mówić o pandemii. Obecnie WHO zmieniło jej definicję i rządy wszystkich państw mogą ją ogłosić wtedy, gdy im się podoba, a właściwie to na rozkaz rządu światowego, któremu te rządy podlegają. I tak się stało, i mamy „pandemię”.

Jak więc wyglądała pandemia „hiszpanki”? Wikipedia tak ją opisuje:

»Pierwsza fala nadeszła wiosną 1918 roku, była wysoce zakaźna, ale łagodna w przebiegu i nie wzbudziła zaniepokojenia. Druga fala, od sierpnia 1918 roku, odznaczała się niezwykle wysoką śmiertelnością. Wystąpiła jednocześnie w trzech rejonach: w Breście we Francji, w Bostonie w USA i we Freetown w Sierra Leone. Do Europy sprowadzili ją amerykańscy żołnierze. Jako że ich transporty docierały głównie do portów we Francji, kraj ten stał się wylęgarnią zarazy. Pandemia grypy była także przyczyną licznych śmierci jeńców podczas wojny polsko-bolszewickiej i po niej. Trzecia fala pandemii miała miejsce między końcem 1918 a marcem 1919 i nierównomiernie, lecz z podobnym nasileniem rozwijała się w Stanach Zjednoczonych oraz w niektórych częściach Europy. Ostatnie zarażenia odnotowano w 1920 roku, jednak ostatnia fala cechowała się mniejszą śmiertelnością niż dwie poprzednie.

Śmiertelność grypy „hiszpanki” jest trudna do oceny, jednak na podstawie danych wojskowych można ją oszacować na 5-10%. W zamkniętych społecznościach śmiertelność była jeszcze wyższa. W Bostonie zachorowało 10% ludności. 2/3 chorych zmarło. W całej armii Stanów Zjednoczonych zachorowało 20%.

Liczba ofiar „hiszpanki” znacznie przewyższyła liczbę ofiar frontów I wojny światowej. Na grypę i jej powikłania zmarły 24 tysiące osób amerykańskiego personelu wojskowego (amerykańskie straty bojowe wyniosły 34 tysiące osób). W Wielkiej Brytanii zmarło 150 tysięcy osób.

Podawane są różne szacunki śmiertelności na całym świecie: od 21-25 mln do 50-100 mln. Była pierwszą pandemią od czasów czarnej śmierci (1347-1350) o tak wysokiej śmiertelności. Zachorowało na nią 500 mln ludzi, co stanowiło wówczas 1/3 populacji świata.

Nietypową cechą tej pandemii był odwrócony profil wiekowy jej ofiar. Umierali przede wszystkim ludzie młodzi i w średnim wieku (20-40 lat), podczas gdy zwykle na grypę umierają dzieci, osoby starsze i z osłabioną odpornością. W relacjach z pandemii podkreślano, że liczba zgonów w młodym wieku przekraczała liczbę zgonów w starszym wieku, np. w Szwajcarii znacznie poważniejszy przebieg zachorowań stwierdzono u osób w przedziale wiekowym 20-49 lat.«

Tak wyglądała prawdziwa pandemia. Na tę grypę zachorowała 1/3 populacji świata. A jak to wygląda obecnie? Rząd informuje codziennie o ilości osób zarażonych i zgonach. Tych zgonów jest kilkadziesiąt dziennie, a w ostatnich dniach ponad 100 dziennie. Czy to dużo czy mało? Z poprzednich lat ze statystyk wynikało, że w Polsce umierało dziennie na różne choroby i ze starości 1000-1100 osób. W dniu 27 października liczba osób zakażonych od początku „pandemii” wynosi 280229, a zmarłych – 4615, co daje śmiertelność na poziomie 1,6%. To jest bardzo niska śmiertelność, ale jeśli dodamy, że większość z tych zmarłych to ludzie starzy, schorowani, którzy, jak to rząd określa, mieli choroby współistniejące, to okazuje się, że nie ma żadnej pandemii. Jest tylko „pandemia”. Tego jednego dnia zostało zakażonych 16300 osób, zmarło – 132. W środę dzienna liczba zakażonych wzrosła do 18820, a zmarłych – 236. Ogólna liczba zakażonych w środę 28 października – 299049, zmarłych – 4851. Śmiertelność dalej na poziomie 1,6%, ale we wtorek zmarły 132 osoby, a w środę – 236, prawie dwa razy więcej. To robi wrażenie i o to chodzi! W czwartek liczba zakażonych – 20156, zgonów – 301. Od początku 319205 i 301, co daje śmiertelność 1,6%. Oznacza to, że na 200 osób chorych 3 umierają. W piątek 30 października – 21629 zakażonych, 202 – zgony. Od początku – 340834, 5351, śmiertelność – 1,6%. Według rządowych wykresów krzywa zakażeń od paru dni rośnie w postępie geometrycznym, a krzywa zgonów jest płaska od samego początku i nadal taka jest, a mamy do czynienia z drugą falą. Tak przynajmniej twierdzi rząd.

Problem jednak polega na tym, że my nie wiemy, czy te dane są prawdziwe, bo testy, które są używane do diagnozowania zakażenia nie były do tego stworzone. Nie wiemy czy wśród tych ponad 300 tysięcy zakażonych nie ma takich, które wiosną zostały zdiagnozowane jako chore i obecnie ponownie są zakażone. Na jakiej podstawie osoby, które mają choroby współistniejące, kwalifikuje się jako zmarłe z powodu COVID? W sumie nic nie wiemy i mamy wierzyć. Czy mamy więc do czynienia z oszustwem na skalę światową? Czy to możliwe, żeby rządy wszystkich krajów i ich dyżurni lekarze wirusolodzy i inni, kłamali w żywe oczy? Jest wielu ludzi, którzy nie wierzą w tę „pandemię”. A ilu wierzy? Codziennie jesteśmy atakowani informacjami o gwałtownie rosnących zakażeniach, o przepracowaniu personelu medycznego, o tym, że zaraz zabraknie łóżek w szpitalach, o zakażeniach kolejnych członków rządu, a wszyscy oni w maseczkach. Do tego dochodzą wypowiedzi „ekspertów” o tym, że najgorsze jeszcze przed nami. Jeśli dodamy do tego zdjęcia personelu medycznego w szczelnych skafandrach z jakimiś strzykawkami czy innym sprzętem lub takich samych sanitariuszy pchających łóżko z chorym lub w karetce, to na większości ludzi musi to robić wrażenie, a nawet jak nie robi, to działa na podświadomość. W tym działaniu nie ma nic przypadkowego i nie przypadkiem znowu muszę odwołać się do Bullocka i książki Hitler – studium tyranii. Cytaty kursywą pochodzą z „Mein Kampf”:

Ponieważ masy mają tylko słabą znajomość abstrakcyjnych idei, przeto ich reakcja wypływa raczej z domeny uczuć, gdzie tkwią korzenie pozytywnej czy negatywnej ich postawy… Niezwykła stabilność mas wynika z emocjonalnych podstaw ich nastawienia. Zawsze trudniej jest walczyć z wiarą niż z wiedzą. Siłą napędową prawie wszystkich wielkich rewolucji na kuli ziemskiej nigdy nie było jakieś naukowe poznanie, które opanowało masy, ale zawsze fanatyzm, który je natchnął, i często pewnego rodzaju histeria pchająca je do czynu. Ktokolwiek chce porwać masy, musi znać klucz do ich serc. Tym kluczem jest nie obiektywizm, a więc nieudolna postawa, ale stanowcza wola poparta, jeżeli trzeba, siłą.

Hitler bez ogródek tłumaczy, jak to można osiągnąć: Możliwości percepcji mas są bardzo ograniczone, a ich zdolność rozumienia – słaba. Z drugiej strony masy szybko zapominają. Każda skuteczna propaganda powinna zatem ograniczać się do paru rzeczy niezbędnych i musi być wyrażona w kilku stereotypowych frazesach. Dla intelektualistów, którzy ciągle szukają czegoś nowego, Hitler miał jedynie pogardę. Tylko ciągłe powtarzanie doprowadzi w końcu do wbicia jakiejś idei w pamięć tłumu. Dla tego samego powodu lepiej jest trwać przy raz ustalonym programie, nawet gdyby niektóre jego punkty stały się nieaktualne. Wystarczy usunąć jeden punkt ze sfery dogmatycznej pewności, a dyskusja, jaka się wywiąże, nie tylko nie doprowadzi do nowego i lepszego sformułowania, ale może łatwo przejść w nie kończące się debaty i ogólne zamieszanie.

Kiedy się kłamie, kłamstwo musi być wielkie. Tak robią Żydzi stosując się do zasady:

Prawdą jest, że w wielkim kłamstwie zawsze jest pewien element wiarygodności, albowiem szerokie masy narodu w głębi emocjonalnej sfery swej natury nie tyle są świadome i celowo złe, ile łatwo ulegają zepsuciu; tak więc w swoich prymitywnych umysłach łatwiej padają ofiarą wielkiego kłamstwa niż drobnego, bo same często uciekają się do małych kłamstewek w drobnych sprawach, ale wstydziłyby się posługiwać wielkim kłamstwem. Taka nieprawda nigdy by im nie przyszła na myśl i nie uwierzą, że ktoś inny miałby czelność haniebnie przekręcać prawdę… Najbardziej bezczelne kłamstwo zawsze zostawia po sobie ślad, nawet gdyby je przygwożdżono.

Przede wszystkim zaś nigdy nie wahać się, nigdy nie łagodzić tego, co się mówi, nigdy nawet na cal nie ustępować przeciwnej stronie, wszystkie przeciwieństwa odmalowywać w biało-czarnych kolorach. To jest

pierwszy warunek, którego należy się trzymać w każdego rodzaju propagandzie: systematyczna, jednoznaczna postawa wobec każdego problemu, z którym się ma do czynienia… Kiedy ludzie zobaczą bezkompromisowy, zaciekły atak na przeciwnika, zawsze przyjmą to za dowód, ze racja leży po stronie atakującego, ale jeżeli atakujący zatrzyma się w pół drogi i nie doprowadzi zwycięstwa do końca… przyjmą za dowód, że nie jest on pewny swojej racji.

Propaganda nie ograniczała się tylko do słowa mówionego. Były jeszcze afisze, zawsze czerwone, w rewolucyjnym kolorze, wybranym po to, by prowokować lewicę; swastyka i flagi, z ich czarnym Hakenkreuzem w białym kole na czerwonym tle – wzór, do którego Hitler przywiązywał jak największą wagę; postawa na baczność, mundury i hierarchia partyjna. Od socjaldemokratów Hitler wziął jeszcze pomysł masówek i demonstracji. Głównym celem takich masówek było wywołanie wrażenia siły, przynależności do ruchu, który musi doprowadzić do sukcesu. Hitler odkrył tutaj pewną psychologiczną prawdę, która później w historii ruchu nazistowskiego odegrała wielką role: że gwałt i terror mają własną wartość propagandową i że manifestowanie siły fizycznej jest równie pociągające, jak i odpychające.

To tyle Bullock i jego cytaty z Hitlera. A więc masówki i demonstracje miały wywoływać wrażenie siły. A czy te „szpitale” organizowane na stadionach, czy one nie są ich odpowiednikami? To też masówki, tyle że trochę inne. One mają wywołać wrażenie grozy. Parę dni temu pokazano zdjęcie kilku pacjentów, których umieszczono w pomieszczeniu postojowym karetek, bo w szpitalu zabrakło miejsca, ale nie pokazano wnętrza tego szpitala z jego „zatłoczonymi” salami. Tak właśnie działa ta propaganda i ma bardzo wiele wspólnego z nazistowską, co nie powinno dziwić, bo to chyba ci sami, którzy zaopiekowali się Hitlerem, organizują nam to piekiełko.

Ale po co ta cała hucpa z „pandemią”? – Bo jest nas za dużo i Ziemia „nie wyrabia”. Tak orzekli wielcy tego świata i szlus! W języku oryginału pisze się Schluss i znaczy to – koniec. Wyjaśniam, bo mam świadomość, że obecnie „Englisch über alles”. Orzekli, że jest nas za dużo, ale jakoś dziwnym trafem nie przeszkadza im masowa produkcja, która bardziej dewastuje środowisko naturalne i pożera surowce, które występują w ograniczonej ilości, bo zasoby Ziemi nie są nieskończone. I nie jest grzechem masowa produkcja, tylko masowa tandetna produkcja, która z założenia produkuje buble, których okres używania jest krótki, i która wymaga ciągłego odnawiania. To jest biznes dla producentów i handlu, ale czy dla klienta?

Wybrano model globalizacji, który zniszczył nie tylko środowisko naturalne i jego zasoby, ale też mnóstwo zawodów, takich jak choćby krawiec, szewc, zegarmistrz, masarz i wiele innych. No właśnie! Piszę – masarz, a edytor tekstu podkreśla mi to słowo, znaczy że piszę z błędem, bo powinienem napisać – masaż. Skoro nie ma zawodu masarz, to i nie ma takiego słowa. Jest tylko masaż i masażysta – specjalista od robienia masaży, a specjalisty od robienia wędlin nie ma. Z tymi słowami jest też inny problem, bo coraz częściej pojawiają się takie – zapożyczone z angielskiego. Nie tak dawno temu trafiłem na vlog, co, jak się domyślam, znaczy videoblog, czyli film, którego tytuł brzmiał: Przygoda z dwiema Persjankami. – O! I tego słowa edytor nie podkreśla. Te Persjanki to kalka z angielskiego. Po angielsku jest – „Persian”, co znaczy – Pers, Persjanka; tak to tłumaczą słowniki internetowe i tak to tłumaczy słownik angielsko-polski Stanisławskiego. Ale Słownik Poprawnej Polszczyzny nie pozostawia wątpliwości: Pers, Persyjka. – Jak to ładnie brzmi! Nieprawdaż? Tak z ciekawości zajrzałem do słownika niemiecko-polskiego i tam znalazłem: Perser – Pers, Perserin – Persyjka. Polski i niemiecki rozróżnia płcie, angielski, w tym wypadku – nie, ale – Englisch über alles, nic nie poradzimy. Na otarcie łez pozostaje mi tylko stwierdzenie, że mój edytor tekstu nie podkreśla słowa “Persyjka”. Dobre i tyle!

Ale wróćmy, jak to mówią Francuzi, do naszych baranów, czyli do głównego wątku, a ten wątek, to – po co ta hucpa? – Za dużo ludzi na Ziemi. Pomysł z tym przeludnieniem jest stary jak świat, no, może nie tak stary, ale pojawił się w końcu XVIII wieku za sprawą Thomasa Roberta Malthusa (1766-1834). Był to angielski ekonomista i duchowny anglikański. Był twórcą teorii przeludnienia opublikowanej w 1798 roku. Według niego, skoro liczba ludności rośnie w postępie geometrycznym, a produkcja żywności w – arytmetycznym, to nieunikniony jest stan przeludnienia. Pisał: epidemie, zarazy, pomory (…) przyniosą tysiące i dziesiątki tysięcy ofiar. Jeśli nie przyniesie to skutku, gigantyczna nieunikniona plaga głodu (…) jednym potężnym uderzeniem wyrówna poziom ludności z poziomem żywności.

Dziś wiemy, że to się nie sprawdziło. Postęp techniczny i wzrost wydajności w rolnictwie pozwolił uniknąć tego scenariusza. Ale skąd u niego taki pomysł? Malthus żył w latach intensywnego przyrostu naturalnego białej rasy. Pod koniec XVIII wieku Berlin liczył 20 tys. mieszkańców. Na początku XX wieku – już 2 miliony. W tamtym czasie przyrost naturalny w Niemczech był bardzo wysoki i stąd „Drang nach Osten”. Ale i w innych krajach był wysoki; w Królestwie Polskim, w Rosji i w innych. Wyjątkiem była Francja. Jeszcze chyba w czasie rewolucji francuskiej była ona najludniejszym krajem w Europie, a już pod koniec XIX wieku notowała ujemny przyrost naturalny, podczas gdy inne kraje „rosły w siłę”. I właśnie dlatego parlamentarzyści francuscy zastanawiali się nad tym, jak zachęcić Francuzów do rozmnażania się, bo u sąsiada za miedzą ludzi przybywa. Ten problem opisywał w „Kronikach Tygodniowych” Prus, który stwierdził, że jest coś takiego jak siła populacji. Jeśli jest ona silna, to mamy do czynienia z dużym przyrostem naturalnym, gdy słabnie jest odwrotnie.

Malthus popełnił błąd metodologiczny. Inna sprawa czy zrobił to świadomie. Prawdopodobnie był masonem i dobrze wiedział po co tworzy taką teorię. Założył, że ten wzrost liczby ludności będzie stały i tak szybki, jak on to obserwował. Za jego życia tak było, co nie znaczy, że zawsze tak musi być. Dziś wiemy, że biała rasa raczej się zwija. Ostatnim razem odbudowała się po II wojnie światowej, ale od lat 60-tych słabnie. Natomiast rasa żółta i czarna od tych lat 60-tych kwitnie.

To zapewne stało się przyczyną powstania prądu zwanego neomaltuzjanizmem. Nawiązywał on do teorii Malthusa. W 1968 roku w książce The Population Bomb Paul R. Ehrlich opisał scenariusze oparte na założeniach zbliżonych do oryginalnej teorii Malthusa. Według jego prognozy w ciągu około 15 lat od publikacji książki miało dojść do ogólnoświatowej katastrofy demograficznej połączonej z klęską głodu. Ehrlich proponował wprowadzenie szerokiej kontroli urodzeń, rozważając różne możliwości sterylizacji oraz ograniczenie przyrostu naturalnego za pomocą środków fiskalnych. Minęło 15 lat i nic z tego, co on prognozował, nie sprawdziło się.

Na wyczerpaniu surowców naturalnych skupia się książka Granice wzrostu wydana w 1972 roku przez Klub Rzymski, przewidująca wyczerpanie zdolności Ziemi do utrzymania prognozowanej liczby ludności świata w ciągu około 100 lat. Jako środek pozwalający na ograniczenie eksplozji demograficznej i nieracjonalnego zużycia surowców postulowano kontrolę urodzin, ograniczenie liczebności rodzin oraz środki fiskalne. – Tak to opisuje Wikipedia, ale ja nie widzę sensu w tym opisie. Co to znaczy nieracjonalne zużycie surowców? Skoro jest więcej ludzi, to musi być ich większe zużycie.

Z tych niespójnych teorii jasno wynika, że chodzi o redukcję liczby ludności i nic więcej. Surowce naturalne wyczerpują się zbyt szybko nie dlatego, że ludzi jest za dużo, bo ludzie ich nie jedzą, tylko dlatego, że produkcja jest nastawiona na wytwarzanie przedmiotów szybko zużywających się. To powoduje, że trzeba produkować ich coraz więcej, a do tego trzeba coraz więcej surowców. Żywność jest produktem odnawialnym. Produkcja roślinna potrzebuje nie tylko gleby, ale i energii słonecznej. Na tej samej glebie można co roku zbierać plony, a energia słoneczna jest, z naszego punktu widzenia, niewyczerpalna.

Zanim człowiek wynalazł rolnictwo, to trudnił się łowiectwem i zbieractwem. Jedno i drugie wymaga wielkich przestrzeni, a więc i małej gęstości zaludnienia. Obie czynności wymagają zaangażowania i czasu. Nie tak łatwo upolować jakąś zwierzynę, a i zbieractwo absorbuje. Cała aktywność człowieka sprowadza się do zdobycia żywności. W takiej rzeczywistości nie ma miejsca na internetowe pogaduszki. O spotkaniach w knajpach, pubach i innych tego typu przybytkach nie wspominam, bo to już jest historia. Skoro człowiek nie mógł myśleć o niczym innym, tylko o polowaniu i zbieractwie, to zrozumiałe, że nie było rozwoju. Dopiero gdy pojawiła się obfitość żywności, za sprawą rolnictwa, to większość ludzi mogła zająć się czymś innym. I to coś innego powodowało to, co my nazywamy rozwojem.

Malthus twierdził, że przyczyną tak gwałtownego wzrostu populacji jest niepohamowany pociąg seksualny. Ale ten niepohamowany pociąg istniał, gdy ludzie trudnili się łowiectwem i zbieractwem i później. Jednak nie powodował on tak gwałtownego przyrostu naturalnego. Co więc było jego przyczyną w Anglii, gdzie on go obserwował i w Niemczech? We Francji było inaczej. Czy za sprawą rewolucji francuskiej?

W latach 60-tych miała miejsce tzw. zielona rewolucja, której celem było unowocześnienie rolnictwa w krajach, zwanych wtedy, krajami Trzeciego Świata, a co za tym idzie, likwidacja głodu. I w jej wyniku nastąpiła ta eksplozja demograficzna. Czy faktycznie z tego powodu? Nadal w Afryce jest wiele krajów, w których ludzie doświadczają głodu, a pomimo tego przyrost naturalny jest wysoki. Inna sprawa, że wiele dzieci umiera.

Malthus uważał, że problem przeludnienia rozwiąże sama natura. Neomaltuzjanizm poszedł o krok dalej. Uznał, że potrzebna jest ingerencja człowieka i zaproponował kontrolę urodzeń, sterylizacje i środki fiskalne. Jak to ładnie nazwano – środki fiskalne, czyli, masz dużo dzieci, płacisz większe podatki. A obecnie u nas mamy dokładnie odwrotną sytuację – 500+. Rząd płaci za posiadanie większej ilości dzieci, a rząd światowy dąży do redukcji ludności świata. Dom wariatów? Na COVID umierają ludzie starzy. Tak wynikało z danych rządowych. Teraz już nie podają wieku zmarłych. Tak więc ludzie starzy umierają nie ze starości, tylko z powodu „pandemii”, więc chrońmy seniorów – tak pier… premier a za nim reszta. Niech nie wychodzą z domu. To co? Niech zdychają w domach, tak? Nie dla nich poranne i wieczorne mgły, nie dla nich „nieśmiertelnik, żółty październik”. Dom jest schronieniem, ale nie więzieniem. Tu nie ma wątpliwości – pierwsi do „odstrzału” są starzy ludzie. Są niepotrzebni: murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść.

To, z czym mamy obecnie do czynienia, to też neomaltuzjanizm, tyle że w najnowocześniejszej odsłonie. – Ludzi jest za dużo i nie będziemy czekać na wojny, kataklizmy i inne plagi, które zredukują liczbę ludności. Nie będziemy też bawić się w kontrolę urodzin, sterylizację i środki fiskalne. Zaczniemy ich zabijać, ale nie tak po chamsku, strzałem w potylicę, ale bardziej „subtelnie”, powoli, na raty, tak by nie zorientowali się, że są zabijani. W tym celu wymyślimy pandemię i pod jej pretekstem zalegalizujemy prawa takie, jakie będziemy chcieli. Działanie jest kompleksowe i polega na niszczeniu:

• państwa
• gospodarki
• więzów społecznych
• osobowości człowieka
• tradycji

Niszczenie państwa polega na odebraniu mu suwerenności. Wszystkie państwa działają podobnie, zgodnie z pewnym scenariuszem, co dowodzi istnienia rządu światowego. Wszystkie restrykcje wprowadzane są niezgodnie z konstytucją, co dowodzi, że prawo nie jest przestrzegane. Jednym z filarów państwa jest jego system prawny, a jego niszczenie, to niszczenie państwa.

Niszczenie gospodarki jest ewidentne. Sprowadza się ono do likwidacji małych i średnich firm, których właścicielami są niezależni ludzie. Z pracownikami zatrudnionymi na etatach czy w korporacjach rząd poradzi sobie szybko. Niszczony jest też pieniądz. Czas likwidacji gotówki jest bliski, a wraz z nią zniknie własność prywatna. Rząd na potęgę kreuje pieniądze bez pokrycia. Na walkę z „pandemią” nie żałuje ich. Jest też gotowy hojnie wynagradzać lekarzy, dając im bardzo wysokie podwyżki. Wie, że już niedługo te pieniądze nie będą nic warte, a lekarze obudzą się z ręką w nocniku, gdy zobaczą, że ich elektroniczne konta są zablokowane lub zezwalające na wypłaty niewielkich kwot.

Ograniczenia w przemieszczaniu się, tzw. dystans społeczny, zamykanie tych wszystkich miejsc, w których ludzie mogli spotykać się ze sobą i wymieniać informacje, zamykanie ich w domach – to wszystko prowadzi do zerwania więzów społecznych, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju psychicznego każdej jednostki.

Maski przed niczym nie chronią. Rządzący dobrze o tym wiedzą, a mimo to upierają się przy obowiązku ich noszenia. One zmieniają naszą osobowość: jak w masce uśmiechnąć się do drugiego człowieka? W maskach wszyscy wyglądamy podobnie i przypominamy małpy, a nie ludzi. I o to chodzi, żebyśmy stawali się anonimowi, traktowali innych jako zagrożenie dla naszego zdrowia. To jest proces, to nie stanie się tak od razu, ale gdy zostaniemy z nimi jeszcze przez rok czy dwa, to nawet nie zorientujemy się, w którym momencie staniemy się już kimś innym, niż dotychczas byliśmy. Ale maski nie tylko zmieniają naszą osobowość, one też wpływają negatywnie na nasze zdrowie, bo z ciągłego wdychania wydychanego powietrza nic dobrego nie może wyniknąć. Jednym słowem – zabierają nam nasze podstawowe prawa, prawo do oddychania świeżym powietrzem i prawo do bycia człowiekiem.

Niszczenie tradycji polega na m.in. na zabranianiu nam możliwości obchodzenia świąt, tak jak to czyniliśmy dotychczas. Zamknięcie cmentarzy na Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny jest tego najlepszym dowodem. Na cmentarz nie wolno pójść, ale wielotysięczne manifestacje w wielu miastach mogą się odbywać. I jakoś w tym wypadku rząd jest “bezradny”, a policja bierna. Na manifestacjach wirusa nie ma, a na cmentarzach jest.

Wszystko to jest robione stopniowo, powoli i łagodnie. Zmiany w naszych nawykach wpłyną na naszą podświadomość, a ta na nasze zachowanie. Gdy już nas zmienią, to będą mogli zrobić z nami wszystko, co zechcą. Jak zechcą, to nas uśmiercą, a jak nie zechcą, to łaskawie pozwolą nam żyć. I po to jest ta cała „pandemia”. Sam projekt jest oczywiście projektem satanistycznym. No bo jak inaczej wytłumaczyć fakt, że znalazła się grupa ludzi, która chce zastąpić Boga, jak chcą jedni, czy naturę, jak chcą inni i decydować o tym, czy jest nas za dużo, czy może w sam raz.

Żarty się kończą. Słowacja, jako pierwszy kraj na świecie, wprowadziła obowiązkowe dla wszystkich obywateli testy na obecność koronawirusa. Bandytyzm i terroryzm w “majestacie” prawa. Człowiek przestaje być panem własnego ciała i o tym, czy jest zdrowy czy zakażony, nie on będzie decydował na podstawie własnego samopoczucia. Jeśli test wykaże mu zakażenie, to zostanie skierowany na “leczenie”. A tam już wszystko będzie można z nim zrobić.